منو میبینی به من میگن سیه بخت
به من نخندین آدمای خوشبخت
منم یه روزی روزگاری داشتم
جوون بودم عشقی به یاری داشتم
این زمونه پیرم کرد ز جون خود سیرم کرد
نساخت یه روزی با من بسته به زنجیرم کرد
آی زمونه چقدر تو نامردی
چه ظلم بی حدی به من کردی
آی زمونه چقدر تو نامردی
چه ظلم بی حدی به من کردی
آی زمونه بهار من خزون شد
بلبل باغ من چیه بی زبون شد
شکوه دارم ز دست تو فراوون
سرگردونم توی کوه و بیابون
این زمونه پیرم کرد از زندگی سیرم کرد
نساخت یه روزی با من بسته به زنجیرم کرد
نساخت یه روزی با من بسته به زنجیرم کرد
آی زمونه چقدر تو نامردی
چه ظلم بی حدی به من کردی
آی زمونه چقدر تو نامردی
چه ظلم بی حدی به من کردی
